Filmrecensie: Blinded by the light 2019

                                                          Blinded by the light

Gebaseerd op ‘Greeting from Bury Park’, de memoires van Sarfraz Manzoor. Groot-Brittannië, de jaren 80. Javed (Viveik Kalra) is een Britse-Pakistaanse moslim jongen die opgroeit in een familie met ouderwetse tradities. Hij woont in een saaie stad Luton en zijn beste vriend Matt (Dean-Charles Chapman) is een moderne Britse jongen die een normaal leven heeft en ook zijn vrijheid. Matt kan gewoon zichzelf zijn. Iets wat Javed ook heel graag wilt. Los van ouderwetse tradities binnen familie kringen krijg Javed ook te maken met discriminatie en racisten. Ook de economische recessie komt er nog bij kijken.
Javed houdt van Poëzie en schrijft alle bijzondere momenten en gedachtes op in een dagboek. Schrijven is echt zijn ding: zijn mening uiten naar de koude fouten wereld om zich heen. Terwijl Javed ondertussen weet wat hij later wil worden wordt hij door zijn ouderwetse radicale vader gedwongen om iets “bijzonders” te gaan studeren om later heel veel geld te verdienen. Geld is alles voor zijn vader, maar Javed wil een schrijver worden en studeren in Amerika. Op een dag krijgt hij van een schoolgenoot Roops (Aaron Phagura) muziek van Bruce Springsteen. Javed raakt geinspireerd door de songteksten van de zanger. Bruce Springsteen zingt over vrijheid, liefde en jezelf zijn. Iets waar Javed naar verlangd. Javed kiest om zijn dromen en verlangens door te zetten ondanks alle tegenslagen die hij krijgt. Ook op het gebied van liefde…

 

Blinded by the light is geregiseerd door regisseuse Gurinder Chadha. Het verhaal is geinspireerd door het leven van journalist Sarfraz Manzoor en zijn grote liefde voor muziek van Bruce Springsteen. De film laat cultuur verschillen zien binnen vier muren. De thuis situatie is heel herkenbaar onder de Pakistaanse, Indiase en Hindostaanse cultuur. Ik vind de film een heel mooi voorbeeld voor iedereen die in een westers land opgroeit wiens ouders van heel ver afkomstig zijn.

 

Blinded by the light is een film die voor een heel klein deel over mijn eigen jeugd gaat. Een aantal kleine dingen waren herkenbaar en er zaten een hoop emotionele en ontroerende stukken in de film. Ik herkende en voelde de problemen in het verhaal ook en heb zelfs een aantal tranen laten rollen. Dat laatste had ik nou net niet verwacht. Blinded by the light is een film voor oud en jong. Als je van een “feelgood” drama houd met leuke afwisselende verhaal momenten, dan is dit echt jouw film! Hij is nog te zien in de bioscoop en zal waarschijnlijk over een tijdje ook op Netflix te zien zijn. Alvast veel kijktplezier!

 

Check hier de trailer:

 

Permanente koppeling naar dit artikel: https://denk-raam.nl/filmrecensie-blinded-by-the-light-2019/

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.