Ik wil met jullie mijn eigen ervaringen delen, toen ik dakloos was en over de problemen die toen op mijn pad kwamen, en wat ik gezien heb bij andere daklozen. Ik zal jullie een voorbeeld geven, wat er gebeurt als je door omstandigheden op straat komt te staan en al je je spullen verliest zoals je legitimatie, dan beginnen de problemen.
Je krijgt namelijk van iedereen -de politie, de Pauluskerk en de gemeente- te horen dat je naar ‘centraal onthaal’ moet gaan, dat gevestigd is op de Blaak om je aan te melden als zijnde dakloos. Daar aangekomen vragen ze eerst naar je legitimatie, die heb je nodig om een afspraak te maken met een gemeenteambtenaar, die je helpt met het inschrijven en je door te verwijzen naar bijvoorbeeld de nachtopvang. Maar als je dus geen legitimatie hebt, dan word je niet geholpen. Dan stopt de hulp daar en sta je er alleen voor, niemand die je kan helpen, de enige die je te woord staat is de portier van de gemeente en die verzoekt je om naar buiten te gaan of je anders door de politie te zullen laten verwijderen.
Die nacht slaap je op straat of op het politiebureau. Wat als je niemand meer hebt die je financieel helpt of je aan een adres helpt waar je je in mag laten schrijven? Want een adres heb je nu eenmaal nodig als je een legitimatie wilt aan vragen, krijg je te horen. Het is toch raar dat, als je in die situatie zit, je als geboren Nederlander geen enkele instantie hebt die je daarbij helpt of zelfs maar wil helpen. Hier beginnen de maffia praktijken van de gemeente. En geloof me, deze situatie komt bij mensen die alles zijn kwijtgeraakt veel voor, en dat is bij de gemeente dus wel bekend. Want om een legitimatiebewijs aan te vragen heb je namelijk in feite geen inschrijfadres nodig, maar toch eisen ze dat bij de gemeente; dat is dus liegen.
Persoonlijk vind ik dat je daar moet beginnen met de hulp die de mensen nodig hebben; sta die mensen te woord en help ze daar waar ze hulp nodig hebben.
IN MIJN VOLGENDE ARTIKEL GA IK NOG MEER MISSTANDEN BIJ DE GEMEENTE ONTHULLEN
CHARLES
