‘Wild” is een verfilming van het gelijknamige biografische boek uit 1995. Het verhaal gaat over Cheryl Strayed (Reese Witherspoon), een jonge vrouw, die zichzelf na de dood van haar moeder verliest in een heroïneverslaving. Het roekeloze gedrag wat hieruit voortvloeit, resulteert in een ongewenste scheiding van de man waar zij van houdt.
Om met zichzelf in het reine te komen, neemt zij het drastische besluit om alleen, zonder enige ervaring op dit gebied, een tocht te wandelen van 1700 km. De tocht, de Pacific Crest trail, loopt van de grens van Mexico tot net over de grens van Canada.
De film start op het moment dat Cheryl aan haar wandeltocht begint en blikt gaandeweg terug op haar leven door middel van flashbacks van pijnlijke, maar ook dierbare momenten, die haar uiteindelijk hebben gebracht tot dit moment. Op haar pad komt zij verschillende bijzondere mensen en onvoorziene situaties tegen, maar ook vooral zichzelf.
Reese Witherspoon speelt de rol van Cheryl zeer overtuigend. Doordat zij ongepolijst in beeld wordt gebracht en niet bang is om ‘lelijk’ of gewoon te zijn, kun je jezelf direct in haar herkennen.
Haar onervarenheid op het gebied van wandelen wordt in het begin van de film al zo duidelijk weergegeven dat je al de onzekerheden en ongemakken van de reis letterlijk met haar mee kunt voelen.
De regisseur heeft ervoor gekozen een zo realistisch mogelijk beeld te scheppen. Er is bijvoorbeeld, naast het gebruik van muziek, ook veel gebruik gemaakt van nadrukkelijke stiltes, waarin je kunt ervaren hoe het werkelijk zou zijn om alleen in de natuur te zijn. Ondanks dat de film zich afspeelt in een natuurlijke omgeving, wordt deze niet op een verfraaide wijze in beeld gebracht. De focus blijft hierdoor op de ervaring van Cheryl en haar weg terug naar zichzelf.
De gevoelslengte van de film, kan door liefhebbers van wat meer actie, ervaren worden als wat lang. Wellicht is hier juist bewust voor gekozen om de uitzichtloosheid, die Cheryl op momenten ervaart, zo tastbaar mogelijk te maken. Dat is zeker gelukt. Door het gebruik van flashbacks, die je druppelsgewijs steeds wat meer inzage geven in haar geschiedenis en motivatie achter het maken van deze uitdagende tocht, blijft de film toch boeien.
De film geeft een goed beeld van hoe het verlies van een dierbare kan leiden tot een neerwaartse spiraal waarin iemand zichzelf kwijtraakt en manieren zoekt om de pijn niet te voelen. Tegelijkertijd geeft het zeker ook de boodschap dat er altijd een weg terug is. Een heel scala van menselijke gevoelens als angst, verbondenheid, wanhoop, spijt, rouw, kracht en verdriet komen voorbij, maar ondanks dat de film door zijn authenticiteit en realisme wel veel diepgang bevat, lijkt de wijsheid ervan toch niet altijd geheel over te komen. Er had op dit gebied, misschien net wat meer gehaald kunnen worden uit de dialogen.
Conclusie
Wel met enig risico dat je met plaatsvervangende vermoeidheid de bioscoop verlaat, geeft deze film je ook het gevoel dat een mens tot veel meer in staat is, dan hij zelf denkt. Het stimuleert je doorzettingsvermogen en moed bij het onder ogen zien van je eigen demonen en inspireert tot het nemen van meer risico’s. Voor de liefhebber van het dramagenre, een indrukwekkende film die het waard is om gezien te worden, met als hoogtepunt de geweldige acteerprestatie van Reese Witherspoon.
