Valse Start door Szabinka Dudevszky, Lemniscaat b.v., 2013
Het boek Valse Start is het relaas van vijftien jongeren die vroeg uit huis zijn geplaatst vanwege een verstoorde jeugd, getekend door armoede, geweld en verwaarlozing. Szabinka Dudevszky volgde deze jongeren veertien jaar op hun moeizame weg naar volwassenheid. Naast het verhaal van deze hoofdpersonen wordt ook een beeld neergezet van de hulpverlening.
N.b. dit boek is een vervolg op Close-up, uit 1998, waarin de jongeren net uit huis zijn geplaatst.
De Kaapverdiaanse Manuela staat op de voorkant van het boek. Zij is op haar vijftiende weggelopen van huis, omdat haar vader haar sloeg. Via de Jeugdzorg is ze in een pleeggezin terechtgekomen en vervolgens op zichzelf gaan wonen, samen met een vriendin. Nu ze in de 30 is, woont ze alleen. Na jarenlang zich letterlijk ziek gewerkt te hebben als chefkok, is ze volledig ingestort en krijgt het verleden voor haar een andere vorm. Dingen waarover zij op haar 18e stoer vertelde dat ze goed gingen, blijken achteraf heel pijnlijk voor haar te zijn geweest. Bijvoorbeeld over haar pleegmoeder, die een prostituee was. Manuela hield van haar maar beschrijft nu dat ze ook beschadigd is geraakt door de situaties waarin deze vrouw haar bracht.
Het verhaal van Ron gaat over drugs. Al vanaf zijn dertiende ging hij pillen en speed gebruiken, dat kon bij hem gewoon thuis. Zijn moeder was namelijk verslaafd aan coke en onderhield deze verslaving door vanuit huis te dealen. Zijn uit-huis-plaatsing kwam pas na een heftige escalatie, terwijl hij – dankzij zijn oom- al maanden op een wachtlijst stond. Doordat zijn vriendin hem overhaalde, ging hij naar een internaat. Een pleeggezin. Kamertraining. Nog een pleeggezin. Op zijn 31e woont hij alleen en zorgt in het weekend voor zijn dochtertje. Achteraf gezien vindt hij het goed dat hij uit huis is geplaatst maar geeft ook aan geen echt ‘contact’ te hebben gehad met zijn voogd van Jeugdzorg. De gesprekken ‘gingen nergens over’ en hij kon hem van alles wijsmaken.
Dit zijn slechts 2 van de inmiddels volwassen hoofdpersonen van dit boek. Het boek doet aan als een reportage waarin helder de blik van toen en nu tegenover elkaar worden gezet. Het geeft een mooi inzicht in de volwassenwording van de jongeren van toen. En een triest en moedig beeld van hun leven tegelijk. In het boek staan fraaie foto’s van Arie Kievit en Pieter Kers.
