Op dinsdag 27 maart 2012 vond er in Gebouw de Heuvel, adviesbureau voor jeugd- en jongerenwerk, een debat plaats, georganiseerd door Rough Diamonds Rotterdam (RDR, jongerenplatform van het Basisberaad). Jongeren, politici en diverse professionals uit het jongerenwerk zijn in debat zijn gegaan rond de vraag of het de vraag of de belevingswereld van jongeren aansluit bij het hulpaanbod. De middag werd geleid door dagvoorzitter Addy Venderbos van het Lucertis (F)ACT Jeugd team.
Het eerste gedeelte bestond uit een paneldiscussie. Hieraan namen deel:Paul de Keyzer (beleidsmedewerker Jongerenloket), Marijana Zivanovic (gemeenteraadslid Leefbaar Rotterdam), Jolanda de Buf (Youz -de jeugdafdeling van Bouman GGZ) en vanuit Rough Diamonds Desmonique Lake, Melvin Soares, en Ilicia Duarte, In het paneldebat werd verder ingegaan op het thema. Diverse voorbeelden kwamen naar voren waaruit bleek dat de belevingswerelden slecht op elkaar aansloten. Professionals en politici gaven echter aan dat door bureaucratische kaders en beleidslijnen hier niet veel aan te doen is, en dat financiële middelen beperkt zijn. Deze conclusie werd niet gedeeld door de jongeren, maar toch werd er een oproep gedaan: “we horen vandaag veel over wat er niet kan, maar laten we met elkaar nou eens kijken naar wat er wel mogelijk is.”
Het tweede gedeelte bestond uit een Lagerhuisdebat. Stoelen en tafels werden opnieuw gerangschikt, en in de ‘arena’ werd met elkaar gedebatteerd rond de volgende stellingen:
1. Studeren lijkt bijna enkel weggelegd voor de ’elite’.
Dit werd alom gezien als onjuist. Er werd gewezen op de vele mogelijkheden om financiële ondersteuning te verkrijgen bij algemene en doelgroep specifieke instanties. De vraag blijft waarom deze informatie de doelgroep van jongeren niet bereikt. Een duidelijk antwoord op deze vraag kwam er niet. Er wordt veel voorlichting gegeven over dit onderwerp, maar in de praktijk blijkt het toch lastig om financiële ondersteuning voor studeren te krijgen.
2. Hulpinstanties helpen jongeren echt uit de problemen!
Zoals bij het centrale thema werd ook hier gewezen op bureaucratische kaders. Een van de uitkomsten was dat het goed zou kunnen werken als de doelgroep met een ‘maatjes’ systeem zou werken. Op dit moment wordt de cliënt bij het jongerenwerk teveel gezien als pseudoprofessional, waarbij er vanuit wordt gegaan dat deze wel zijn weg vindt in het woud van regels en instanties. Een verschuiving is gewenst naar de cliënt als gesprekspartner waarbij ervaringsdeskundigen of cliënt ondersteuners kunnen fungeren als verbindingsmakelaars. Het duidelijke verschil tussen de huidige en voorgestelde route is dat de verbindingsmakelaars nu altijd professionals zijn in het jongerenwerk. De drempel of kloof tussen ‘jongeren-cliënt’ en ‘jongeren-werker’ wordt overal duidelijk gevoeld, hoewel er wordt erkend dat er absoluut geen kwade opzet in het spel is.Het platform van Rough Diamonds Rotterdam is een van de manieren van de GGD om de doelgroep meer te betrekken en de vertaalslag te maken naar (dialogische) participatie
3. Het wordt jonge vaders onmogelijk gemaakt om hun verantwoordelijkheid te nemen.
Jonge vaders die hun verantwoordelijkheid nemen is een thema dat steeds vaker opduikt in de media en discussies. RDR wilde zien hoe de professionals hier tegenover stonden. Algemeen werd erkend dat dit een onderbelicht fenomeen is en dat er weinig stimulering is hiertoe. Er werd ook gewezen op het grote spanningsveld tussen praktijk van een aantal ‘goede’ vaders en fenomenen als loverboys een voorbeeld werd gegeven van strengere ‘gast’ sluitingstijden in een voorziening voor jonge moeders.
Bron: evaluatieverslag Week van de Psychiatrie 2012 door Patrick Lucas, bewerking door Bas van Bellen
