Antidepressiva, antipsychotica, kalmerings-middelen; medicijnen die niet meer uit de psychiatrie zijn weg te denken. Ze zijn dan ook bedoeld om de psychische klachten te verminderen. Over het algemeen hebben mensen veel baat bij deze medicijnen, maar is het klakkeloos slikken van dat chemische middeltje geheel onschuldig?
Het lijkt erop dat huisartsen steeds vaker en sneller antidepressiva voorschrijven. In Nederland kan een arts al uit twintig verschillende medicijnen kiezen als middel tegen depressie. Natuurlijk is het zo dat als de ernst van de klachten en het lijden aanzienlijk zijn, het fijn is dat er een middel bestaat die deze klachten terugdringt tot acceptabel niveau. Alleen maar positief dus zou je zeggen, maar dat is niet waar. Er kleven weldegelijk nadelen aan deze medicijnen. Om te beginnen zijn er de bijwerkingen. Verreweg van de meeste antidepressiva zal je bijvoorbeeld aankomen in gewicht, wat voor met name jonge vrouwen erg lastig kan zijn. De medicatie moet dagelijks ingenomen worden en heeft een wisselwerking met alcohol. Het middel kan invloed hebben op het reactievermogen wat gevaarlijk is als je veel op de weg zit.
Daarnaast heb je natuurlijk ook de groep slaap- en kalmeringstabletten. Dit zijn voornamelijk de benzodiazepines; diazepam, oxazepam, lorazepam enz.. Deze hebben gemeenschappelijk, dat ze dempend werken op de hersenfuncties. Hier geldt hetzelfde als bij antidepressiva, dat als de onrust of slaapproblematiek dermate erg is en het functioneren wordt belemmerd, het fijn is om met een pilletje een moeilijke periode door te komen. Maar deze middelen nemen de oorzaak van de klachten niet weg. Daarbij hebben deze middelen vaak bijwerkingen zoals vermoeidheid, concentratieproblemen, afgevlakte gevoelens,.
Verslaafd aan kalmeringstabletten….
Een groot nadeel van deze medicijnen is dat als ze langer gebruikt worden dan twee weken, er afhankelijkheid optreedt. Het werkt dus verslavend. Ik wil niet dat dit een vervelend stuk wordt met allemaal getallen maar benzo’s worden door ongeveer een miljoen mensen in Nederland gebruikt waarvan 700.000 dagelijks en langdurig.
Dit is best zorgwekkend gezien het feit dat na twee weken al onthoudingsklachten kunnen 
optreden bij het stoppen met de medicatie. Er is steeds meer van het middel nodig voor eenzelfde resultaat omdat er gewenning optreedt . Goede hulp bij het afbouwen van deze medicijnen is dan ook van groot belang. Wat misschien een beetje wonderlijk is in deze situatie, is dat deze medicijnen “die dus verslavend werken”, ook worden ingezet bij verslavingen. Zo wordt librium (cloordiazepoxide) ingezet bij alcohol onthoudingsverschijnselen. Maar niet alleen de benzodiazepines werken erg verslavend. Ook sommige voorgeschreven pijnstillers kunnen erg verslavend werken zoals pijnstillers met codeine (verwant aan morfine) en morfine en andere opiaten zoals oxycontin. Pijnstillers die vrij verkrijgbaar zijn werken niet verslavend.
Lopen als medicijn
‘Bij patienten met een niet al te erge depressie is drie keer in de week een half uur hardlopen vermoedelijk minstens even effectief als het slikken van een geneesmiddel’ schreef Bram Bakker in zijn boek ; “te gek om los te lopen”. De gunstige effecten van hardlopen en andere duursporten op de psyche:
1) Vermindering van de lasten: voor veel lopers vormt hun sport vooral ontspanning,
ze ontlasten als het ware de hersenen.
2) Verbetering van de draagkracht: iedere loper weet dat een goede conditie behulpzaam is bij het volbrengen van de dagelijkse taken. Ook kan de draagkracht verbeteren doordat de slaap verbetert en daarmee bijdraagt aan een fris begin van de nieuwe dag.
3) De combinatie van beide komt waarschijnlijk het meeste voor: de lasten worden minder terwijl de belastbaarheid toeneemt.
NB: Dit artikel is een aanvulling; geen advies.
Stof om over na te denken en als je medicijnen gebruikt of wilt gebruiken; om met je arts te bespreken.
