Op weg richting de verkiezingen die zullen plaatsvinden op 21 maart, is dit het eerste stuk in een reeks van opinieartikelen. Hierin zullen opmerkelijke ontwikkelingen en vooral het sociale aspect centraal staan. We beginnen met de gebeurtenissen van afgelopen zaterdag 20 januari. Nooit eerder startte de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen zo fel en vijandig als die dag in het centrum van Rotterdam. Leider van de Partij voor de Vrijheid (PVV) Geert Wilders was persoonlijk naar de havenstad gekomen om een begin te maken met zoals hij dit zelf noemt “het terugveroveren van Nederland”. Echter was DENK-leider Tunahan Kuzu ook (onaangekondigd) aanwezig met een flinke achterban. Een trucje dat hij voor de tweede keer liet zien. Het gevolg was een harde confrontatie en een lichtend voorbeeld van het “wij-zij-denken” welke een steeds grotere kloof laat ontstaan in de samenleving…
Massaal maken van blatende geiten geluiden
Wat een verbindend debat had kunnen zijn tussen twee politici, mondde uit in een ordinaire schreeuwende massa. Vooral Kuzu moest het hierbij ontgelden. De termen “smerige landverrader” en “Hoer van Erdogan” vielen veelvuldig, aangevuld met vergaande anti-islam en racistische leuzen. Dit onder het toeziend oog van een aantal in het PVV- kielzog meegezogen
leiders van extreemrechtse organisaties als Identitair Verzet, Voorpost en de Nederlandse Volks-Unie en het Vlaams Belang. Kuzu reageerde er niet op, zijn aanhang ook niet. Dit bleek een bewuste strategie te zijn. Het neerzetten van een duidelijk verschil tussen hen en de duizend schreeuwende demonstranten aan de andere kant. Na verloop van tijd verruilde zij het roepen en joelen voor het massaal maken van blatende geiten geluiden. Een explosieve sfeer waarin elk sprankje dat had kunnen lijden tot een dialoog, compleet de nek om werd gedraaid. Het is illustratief voor het politieke debat en het onbegrip tussen mensen.
De voortekenen zijn helaas niet positief
Het gaan spannende verkiezingen worden… juist in Rotterdam. Nooit eerder stonden links en rechts zo tegenover elkaar. Elkaar niet alleen bestrijdend op politieke inhoud, maar vooral op religie en afkomst. Een beweging die steeds meer vaste grond krijgt in de samenleving. Onlangs zei een PVV lijsttrekker in een andere gemeente, dat van hem best de fik mag in een moskee die hij liever niet in de gemeentegrenzen zou willen zien. Een paar dagen later, lag er een onthoofde pop voor een andere moskee. 
Het afgesneden hoofd was op het toegangshek gespietst. Incidenten zoals deze komen steeds vaker voor. Opgestookt door opruiende taal van bepaalde politici. Laten we hopen dat dit ons bespaard gaat blijven in Rotterdam. De voortekenen zijn helaas niet positief. Er doen veel politieke partijen mee, die zich bewust hard maken voor hun eigen soort mensen. Hierbij valt te denken aan de eerder genoemde DENK en de PVV, maar ook een partij als De Ubuntu Connected Front (UCF). Een partij die zich vooral wil inzetten voor de Afrikaanse, Kaapverdiaanse en Caribische gemeenschap in Rotterdam. De kloof blijft groeien…
In de volgende artikelen: een overzicht van alle deelnemende politieke partijen in Rotterdam, de grootste verschillen en de standpunten rondom GGZ, verslavingszorg en maatschappelijke opvang.
