¨Ik heb van hobby mijn werk gemaakt¨, zegt Jeremy van Heest, die sinds half juli in dienst is van voetbalclub Feyenoord. Hij is de eerste deelnemer van het project Feyenoord Jobscorer, die een contract heeft gekregen. Feyenoord Jobscorer is een samenwerkingsverband tussen de stadionclub en uitkeringsinstantie het UWV, waarbij jongeren met een arbeidsongeschiktheidsuitkering de kans krijgen werkervaring op te doen binnen de organisatie van Feyenoord en bij ondernemingen die lid zijn van de Feyenoord Business Club.
¨Voordat ik kandidaat werd van Feyenoord Jobscorer heb ik vijf jaar met een uitkering thuisgezeten. Daarvoor had ik af en toe een baan, maar nooit met toekomstperspectief. Ik heb bijvoorbeeld gewerkt in een autospuiterij en en een autopoetserij. Bij beide ondernemingen moest ik na een jaarcontract weg. Door ziekte ben ik vervolgens in de Wajong beland. Ik had kanker in mijn been, net boven mijn knie. Ik heb inmiddels liefst 13 keer een operatie ondergaan. Gelukkig ben ik genezen, maar mijn knie en het gebied er omheen zijn flink beschadigd. Je kunt mijn knie vergelijken met die van een man van 80 jaar¨.
Van Heel is opgegroeid met het idee: ¨je moet werken voor je centen, je gaat niet thuiszitten en je hand ophouden. Zo zit de maatschappij niet in elkaar. Nadat ik er weer bovenop was gekomen, ben ik vervolgens veel gaan solliciteren. Ik kreeg alleen steeds nee te horen. Op een gegeven moment zat ik mezelf op te vreten. Ik dacht: hoe gaat mijn toekomst eruit zien als ik geen baan heb? Dat zijn dingen waar je liever niet over nadenkt. Er was zelfs een periode dat ik dacht: waarvoor doe ik het nog? Waarom zou ik sollicitatiegesprekken voeren als ik steeds nee hoor? Het enige wat ik die tijd deed was op de bank zitten en mijn honden uitlaten. Dat was een zware periode¨.
Via de uitkeringsinstantie het UWV kwam Van Heel in contact met het project Feyenoord Jobscorer. Hij wilde de kansen die hij kreeg met twee handen aanpakken. Van Heel wilde tonen wat hij in zijn mars had. ¨Ik wist dat dit de laatste kans was om een baan te krijgen. De omgeving waarin ik werkte gaf me natuurlijk extra motivatie. Ik ben een echte supporter, die al vijf seizoenen een seizoenkaart heeft¨.
De eerste drie maanden van dit jaar werkte Van Heel als Jobscorer op het amateurcomplex van Feyenoord, Varkenoord. Vervolgens kwam hij in De Kuip terecht. Daar is Van Heel nooit meer weggegaan. Van Heel: ¨ik ben dagelijks bezig met dingen maken die kapot zijn gegaan, dat is leuk werk. Ik heb mijn grenzen verlegd, dingen gedaan die ik nooit had gedacht te kunnen doen. Ik heb last van hoogtevrees, maar moest in De Kuip de ladder op om lampen te vervangen. Toen dacht ik: ik moet het toch doen, anders blijft dit een blok aan mijn been¨. Uiteindelijk ging hij toch de ladder op. ¨Ook het traplopen was voor mij een probleem, door mijn verleden. Dat gaat tegenwoordig steeds beter. Ik liep uiteindelijk zelfs met tien stoelen op mijn nek de trap op. Dat moest gebeuren, ik had geen behoefte om dat op iemand anders af te schuiven¨.
Vroeger was Van Heel een gesloten boek. ¨Ik praatte niet makkelijk over mijn ziekte, dat durfde ik dikwijls niet. Sinds ik bij Feyenoord werkzaam ben ben ik een open boek. Zelfs de spelers en de directeuren maken grapjes met me. Nu vind ik zelfs: de wereld is nog niet zo slecht als ik dacht. Ik heb van mijn hobby mijn werk gemaakt, dat kunnen niet veel mensen zeggen¨.
Bron: Feyenoord Magazine, maandag 28 juli 2014
