Ben Kura liep vele jarenlang ongediagnosticeerd rond met een bipolaire stoornis. Door de falende hulpverlening werd hij ‘getriggerd’ om zelf in de materie te duiken. Ook de vele misstanden in de psychiatrie motiveerden hem om het boek “Vluchtgevaarlijke stemmingen-Manische depressiviteit (bipolaire stoornis) belicht en beschouwd” te schrijven, en zodoende anderen te motiveren om zelf ook kritisch naar hun behandeling te kijken, mee te denken en op deze wijze te voorkomen dat ook zij hetzelfde zou overkomen wat hij heeft moeten meemaken.
“In hoge mate levensontwrichtend.”
“Ik heb een boek geschreven over manische depressiviteit (de bipolaire stoornis) waar ik -naast een ervaringsverhaal- zeer veel componenten van deze ziekte behandel, hetgeen van buitengewoon veel belang kan zijn voor grote groepen mensen die hier (net als ik) aan lijden, alsmede mensen die hier een en ander van willen weten”, aldus Ben Kura. De bipolaire stoornis ofwel manische depressiviteit is een venijnige psychiatrische ziekte die een kwart miljoen mensen in Nederland treft. Zo ook de auteur. Voor zowel bipolair type 1 als bipolair type 2 zijn de sociaal-maatschappelijke gevolgen zeer ernstig. Ben Kura noemt het naar eigen ervaring: “In hoge mate levensontwrichtend.” Bipolair 2 brengt depressies, hypomanies en tot op zekere hoogte ook manies met zich mee, terwijl bij bipolair 1 naast deze voornoemde verschijnselen ook vaak de psychose voorkomt. In dit boek hoopt Ben (mede-)patiënten veel kennis te geven over deze moeilijke en vaak zware ziekte. Door middel van uitgebreide uitleg en zijn ervaringsverhaal hoopt hij iedereen die weinig of geen kennis van deze ziekte heeft zeer nuttige handvatten te geven, opdat de lange onbekende ongediagnosticeerde ellende die hij heeft moeten ervaren hen bespaard blijft.
Volstrekt onmogelijk om ook maar iets constructiefs te doen
“Zeer vaak had ik te maken met angsten en ontbrak het me soms ook maar de minste geestelijke stabiliteit. Dan is het volstrekt onmogelijk om ook maar iets constructiefs te doen, zoals studeren. Dit was afschuwelijk en er was werkelijk niemand die er ook maar iets van begreep, incluis mijzelf. Ik heb tijdens mijn jeugd altijd zeer veel en diep nagedacht. Dat ging vanzelf en het leek wel een noodzaak. Nu denk ik weleens dat dit zeker voor een jong kind eigenlijk wel uitzonderlijk was. Tijdens mijn tienerjaren werd dat zo mogelijk nog sterker. Zowel de natuurwetenschappen alsook de niet exacte, levensbeschouwelijke zaken genoten volop mijn aandacht. Wiskunde leerde me abstract te denken. Ook de micro- en macrokosmos interesseerden me zeer. Tevens heb ik interesse voor filosofie en daar destijds het nodige over gelezen. Dat geldt ook voor de psychologie in het algemeen” Het boek is hier te bestellen.
Bron: uitgeverij Boekscout
