Terug bij af , terug naar het einde, dat zwarte gat. Weer faal ik, en kan mijzelf afstraffen voor iets wat ik fout doe, ik weet simpelweg niet beter. Boos zijn op mijzelf zijn gaat me gemakkelijk af.
Heel graag geef ik al mijn energie aan deze negativiteit en de spiraal waarin ik me begeef.
Zie je wel is een veel terugkomend iets in deze tijden. Zie je wel, het lukt me niet, zie je wel, ik hou ’t niet vol !
Zoeken naar een einde is makkelijker dan het soms aangaan.
Mijn moeheid overheerst en kan nergens meer het mooie van zien… het is ook wel bekend terrein, en hoelang zal het deze keer duren ?
Maar dan gaan mijn ogen open en vind ik net dat puntje licht om in te zien dat ik niet heb gevochten om op te geven.
Ook deze keer niet….
Ik kan zelf dat stukje duisternis misschien ook deze keer verdrijven.
Die kleine duivel op m’n schouder, die heel m’n leven meereist, niet het plezier geven waar hij zo op aast.
Ik kan niet meer terug !
Alle lessen en stappen die ik heb gezet zijn gepasseerd en nog altijd een deel van mij, alleen liggen ze soms meer op de achtergrond, lijken te verdwijnen in het niets.
Denk terug aan de tijden dat dit gevoel nog maanden duurden, en van maanden weken , en van weken dagen, en kan ik ze nu soms in controle houden tot uren.
Ik geef mijzelf de toestemming om me even zo te voelen, want ja, ook ik mag dat.
Meegaan in mijn gevoel is makkelijker dan ertegen vechten, maar er is ook werk aan de winkel.
Ik stel mijn verwachtingen aan mijzelf en anderen bij, ben kieskeuriger waar ik mijn energie aan geef,
en deze keer is dat niet die negativiteit, want nee, zo ben ik niet meer.
Ik heb dit pad van terugval eerder bewandeld, en gemerkt dat ik na elke terugval groei, soms als een speer.
Wauw, daar kijk ik naar uit, want dat geeft me een goed gevoel.
Zonder terugval geen groei !
Het maakt niet uit dat het soms wat langer duurt, want hey, als ik maar niet stil sta.
En nee dat doe ik niet…. want ook al verdwijn ik soms liever met dat duiveltje op m’n schouder naar dat zwarte gat, ik heb zelf de regie.
Mijn mind is zoveel krachtiger dan ik denk !
Ik pas toe wat mij rust geeft , dingen waar ik in de loop van de jaren achter ben gekomen om weer tot mijzelf te komen. De positieve factoren.
Ik richt me daarop. Wat een verademing dat ik dit vrij van mijzelf mag, dat ik ook lief mag zijn voor mijzelf.
Herkenning is het begin, dat stukje zelfinzicht om mijn proces te veranderen.
Ik hoef niet alles voor waar aan te nemen wat die vijf-baans gedachtegang zonder maximum snelheid in mijn hoofd me inprent.
Mijn behoeftes, emoties en gedrag passen zich aan,aan mijn nieuwe denkwijze, ik kan dit, want ik wil dit, me beter voelen, bevalt me uiteindelijk veel meer kom ik achter.
Nu nog volhouden …. !
Dankjewel kleine duivel voor de keren dat je mij het tegendeel wilde bewijzen !
Isis Versluis, zomer 2016
1 reactie
That must have been intense and honest soul searching, something I hope will sustain and nurture your future. Great job Isis, so proud of you.