Het horen van stemmen en het zien en denken van wanen
Het blijkt dat veel mensen stemmen horen, sommige van deze mensen worden psychotisch maar velen blijven gewoon normaal functioneren en leven met dit geheim. Het horen van stemmen alleen al word gezien als een fenomeen dat gekken hebben en niet voor komt bij normale mensen.
De stemmen worden door de grote meerderheid van de psychiaters gezien als symptomen van een ziekte waar je niks mee kan en de enige behandeling die dan ook door hun wordt geboden is het onderdrukken van de stemmen door middel van medicatie.
Er is in Maastricht een nieuwe kijk over het fenomeen stemmen horen ontstaan bij professor Marius Romme en wetenschapsjournalist Sandra Escher.
Hieruit is de Hearing Voices Movement onstaan, aanhangers van deze denkwijze promoten technieken die mensen die stemmen hoorden hebben gebruikt om er mee te leren omgaan, deze bevatten onder andere acceptatie en onderhandelen van en met de stemmen.
De stemmen zijn in deze denkwijze afkomstig van onbewuste facetten van de eigen persoon.
Ikzelf heb ervaren dat wanneer ik me opende voor mijn stemmen en wanen, wanneer ik keek of voelde waar ze vandaan kwamen ik altijd uitkwam bij stukken diep in mezelf, die ik weg had gestopt om dat ze eerder in mijn leven te pijnlijk of beangstigend waren om te accepteren.
Deze onverwerkte ervaringen die onbewust grote impact op mij hebben gehad heb ik als kind en tiener nooit wat mee gekund en het enige dat ik kon doen was onderdrukken.
Door de stemmen en wanen naar hun oorsprong te volgen kwam ik uit bij de pijn en angst die door deze gebeurtenissen waren ontstaan.
Ik doorleefde ze bewust en met de kennis en wijsheid van een veel volwassener en krachtiger persoon. Zo kon ik de situatie waarin ik toen zat accepteren en het gedrag van mensen die me hadden beschadigd begrijpen en accepteren.
Door het keer op keer doorleven van deze traumatische gebeurtenissen nadat ik er op stuitte door in mezelf te kijken waar mijn stemmen en wanen vandaan kwamen, verwerkte ik ze stukje bij beetje en de lading werd minder zwaar, de pijn werd lichter en de angsten die er uit voort kwamen werden draaglijk.
De stemmen en wanen verloren hun grip op mij en meer en meer werd ik door het doorleven van gebeurtenissen die wonden hadden gemaakt, verlost van de stemmen en wanen, ik bracht deze onbewuste stukken van mezelf in mijn bewustzijn en zo onder mijn controle.
Uiteindelijk heb ik de verwarrende taal die mijn onderbewustzijn naar mij spreekt leren begrijpen, de meest gekke gedachten en stemmen zie ik niet als gestoord ik wijs ze niet af, maar accepteer ze als aspecten van mijn onbewuste zelf die de ene keer getroost moeten worden en de andere keer gerustgesteld en wanneer ik niet ergens mee bezig ben neem ik de tijd om te kijken of voelen waar ze vandaan komen en moet daarmee vaak door pijnlijke of donkere gebeurtenissen uit mijn verleden, wat ik graag doe omdat ze zo lichter worden en ik in zijn geheel als persoon lichter en heler wordt.
Als bij een psychose en schizofrenie stemmen en wanen afkomstig zijn van ziekte en ze niets te melden hebben en je ze niet serieus moet nemen ben ik niet psychotisch geweest en is mijn diagnose schizofrenie ook een foute diagnose.
Al heb ik in een wereld geleefd waarin ik heerser van het universum ben geweest en dan weer overtuigd ben geweest dat ik de enige persoon over was op de wereld toen ik alleen op mijn kamer zat. Ik ben achter iemand aan in een snel stromende beek in de Ardennen gesprongen in de winter terwijl later bleek dat die persoon heel ergens anders was.
Kortom ik ben totaal de weg kwijt geweest en door te zien dat de wanen en stemmen niet op waarheid gebaseerd waren kwam ik er uit, en als ik kijk naar de tijd waarin dit gebeurde is dit ongeveer 2 weken nadat ik medicijnen begon te nemen.
Maar door te zien dat ze me wel iets te vertellen hadden, heb ik vele donkere kanten van mezelf en pijn en angsten kunnen doorleven en verwerken en helen en ben nu bevrijd van de kanten van mezelf waardoor ik niet functioneerde, wegstoppen kon ik ze niet doorleven moest ik ze en alle stukken alle traumatische gebeurtenissen die ik keer op keer heb doorleefd en doorvoeld hebben me ontelbare dingen geleerd en hebben me een rijk en vervuld mens gemaakt, die weet dat liefde sterker is dan angst en pijn.
De huidige psychiatrie en mijn gedwongen opname, het gebruik van medicijnen hebben mij gered en weer met beide benen in de realiteit van deze wereld gezet.
Daar ben ik dankbaar voor, ik zat in een kolkende zee die alle kanten op stroomde, de opname en medicatie hebben het water tot stilstand gebracht.
Ik zat toen in koud water omringd door kille lucht en er was weinig leven, en niks leek meer uit te maken. Varen (leven) leek zinloos en mijn kompas bleek niet meer te vertrouwen.
Na weken die maanden leken te zijn dreven de wolken langzaam weg en brak voorzichtig de zon weer door, ik ijkte mijn kompas opnieuw op de zon bij zijn opkomst. Een warme windstroom kwam op en voorzichtig ging ik weer varen.
Ik heb er weer plezier in en als jij nou in een kolkende zee zit of juist in een dode troosteloze zee, je komt er wel doorheen.
En als ik je tegen kom op de oceanen en zeeën van de wereld, dansend op de golven met de zon in ons gezicht, wisselen we verhalen uit over de zeeën die we hebben bevaren en zodat we beide de stromingen van geluk mogen vinden en blijven volgen.
Ahoy captain.
Geschreven door Matthijs Lindhout
