Nederlandse gemeenten laten daklozen dikwijls in de steek. Elke zwerver moet in ieder geval tijdelijk eten en huisvesting krijgen, maar veel gemeenten laten dat na. Dat schrijft staatssecretaris Van Rijn in een brief aan de Nederlandse Tweede Kamer.
Het Trimbos-instituut liet 51 ‘mysterie quests’ als dakloze bij de gemeenten aankloppen. In 37 gevallen werden ze weggestuurd met als enige reden dat ze uit een andere provincie komen.
Uit antwoorden op SP-vragen wordt duidelijk dat ook dakloze gezinnen vaak geen opvang krijgen. Het gaat dan om mensen die door een betalingsachterstand uit hun woning zijn geplaatst.
Bron: NOS Teletekst, dinsdag 3 september 2013
1 reactie
Staatssecretaris Martin van Rijn (VWS) wil een hardere afspraak over de landelijke toegankelijkheid van de maatschappelijke opvang. Om de toegang te verbeteren, roept de staatssecretaris wethouders van de centrumgemeenten op een convenant te sluiten
Van Rijn schrijft aan de Tweede Kamer dat met de ‘Handreiking landelijke toegankelijkheid maatschappelijke opvang’ te vrijblijvend wordt omgegaan. ‘Over de principes van regiobinding en landelijke opvang is iedereen het eens, maar in de praktijk moet het echt beter’, aldus de staatssecretaris.
Opvang wettelijke verplichting
Momenteel is het gebruik van regiobinding – zonder geweld te doen aan het landelijke karakter van de opvang – opgenomen in die handreiking. Gemeenten zijn wettelijk verplicht om iedereen op te vangen die daar recht op heeft, ook personen die geen binding hebben met een bepaalde regio.
Van Rijn reageert met deze oproep op de resultaten van het Trimbos instituut, dat op verzoek van de bewindspersoon onderzoek heeft gedaan naar de landelijke toegankelijkheid van de opvang. Voor het onderzoek is onder meer gebruik gemaakt van mensen met ervaring met dakloosheid zich als ‘mystery guest’ aanmeldden bij de opvang.
Van Rijn laat weten het onderzoek volgend jaar sowieso te herhalen.
Bron: Rijksoverheid.nl 3 sep 2013
Resultaten onderzoek Trimbos instituut
In een handreiking van de VNG wordt de bindingsregio omschreven als die regio waar een dakloos persoon het meeste kans heeft op een succesvol traject. De helft van de gemeenten vat dit echter op als de regio waar een dakloos persoon minstens twee van de afgelopen drie jaar ingeschreven heeft gestaan. Deze beperkte opvatting heeft onwenselijke gevolgen. Dakloze mensen die nergens twee jaar ingeschreven hebben gestaan, kunnen nergens terecht. Ook kunnen er redenen zijn om een dakloos persoon juist in een andere stad te willen opvangen, bijvoorbeeld om een nieuwe start te maken of omdat hij of zij er familie heeft wonen.
Wegsturen en ad hoc beslissingen
De meeste gemeenten (84%) hebben als beleid dat ze dakloze mensen zonder regiobinding tijdelijk opvangen en er zorg voor dragen dat zij adequate opvang en steun krijgen in de stad waar ze wel binding mee hebben. In de praktijk komt dit echter maar weinig voor. Bij een kwart van de aanmeldingen kregen mystery guests (tijdelijke) opvang. Dakloze mensen zonder binding met de regio waar zij zich aanmelden, worden vaak zonder hulp weggestuurd: dit overkwam de mystery guests bij de helft van de aanmeldingen.
Dakloze mensen die zich aanmelden voor de opvang, zijn vaak afhankelijk van de ad-hoc-beslissing van de opvangmedewerker. Dat komt doordat veel (62%) gemeenten (nog) geen beleid hebben vastgesteld, medewerkers van opvanginstellingen niet altijd op de hoogte zijn van het beleid van hun instelling, en dakloze personen maar zelden de mogelijkheid krijgen om bezwaar te maken tegen het besluit om hen de toegang tot de opvang te weigeren.
Landelijke toegang tot de opvang verbeteren
De staatssecretaris heeft aan de wethouders van de centrumgemeenten voor maatschappelijke opvang laten weten dat hij verwacht dat zij de bevindingen van het rapport ter harte nemen en zich in zullen zetten voor verbetering, onder andere door de afspraken rondom regiobinding om te zetten naar een convenant. Gemeenten en opvanginstellingen zullen bekijken hoe ze de landelijke toegankelijkheid van hun beleid, net als op papier, ook in de praktijk beter kunnen borgen. Volgend jaar wordt het onderzoek herhaald om te kijken of de toegang inderdaad verbeterd is.
Naar schatting zijn er in 39 Nederlandse centrumgemeenten 7.900 feitelijk daklozen met recht op Wmo-ondersteuning. Hun aantal in de vier grote steden is niet bekend: in deze steden zijn er 580 plekken in de nachtopvang en per nacht gemiddeld nog 70 mensen die buiten slapen.
Het rapport Opvang landelijk toegankelijk? is te downloaden vanaf
Bron: http://www.trimbos.nl 3 sep 2013