Lotgenotencontact
Ik zie jou, jij ziet mij
ik zie de angst in je ogen
Maar ook de hoop
eindelijk te kunnen vertellen wat echt leeft
Ik zie de pijn van ontbering
en van eenzaam zijn
maar ook vreugde van herkenning
eindelijk begrepen zijn
Jij ziet mij, ik zie jou
een wereld van afschuw
ondraaglijke pijn
Niemand kon zien
of wilde erkennen
maar jij kent die eenzaamheid net als ik
Ik voel me vrij om mijn angsten
te laten gaan hier bij jou
Jij voelt je vrij om de kwetsbare eenzaamheid
te delen met mij
Ik zie jou en jij ziet mij
in al die kwetsbaarheid
in al die kracht
Van al dat huilen
en kwetsbaar delen
worden wij sterk
Besef dat kwetsbaar heel sterk maakt
maar ook dat sterk voordoen
je kwetsbaar maakt
Zie, hoe sterk dat huilen is
te erkennen, wat je pijn heeft gedaan
en ga eindelijk weer dromen
Van verder dan nu
Stefanie Terpstra
