Jos Lamé is dertig jaar enthousiast directeur van de RIAGG Rijnmond. De topman gaat in op actuele thema’s en schetst een beeld van zichzelf. Denkraam verslaggever Stephan van Hal ging bij Lamé op bezoek.
Lamé heeft in die dertig jaar het werken bij de RIAGG altijd leuk gevonden. “Het is boeiend om met psychiatrische patiënten te werken.” Toch heeft hij weleens overwogen om bij de RIAGG te vertrekken. “Het managen van een organisatie is niet altijd leuk. Soms kan je in dit vak gefrustreerd raken.” De 64-jarige bestuurder zag in zijn loopbaan het imago van de RIAGG verbeteren. “We krijgen een acht van onze patiënten. En mensen hebben meer begrip voor ons. Het aanbod naar patiënten toe is in de loop der jaren ook drastisch veranderd. We zijn verschillende vormen van aanbod gestart zoals preventie en psychotherapie.”
Lamé is een directeur die zijn werknemers bij elkaar wil houden. “We stemmen onze werkzaamheden op elkaar af.” De topman van de RIAGG vertegenwoordigt de zorginstelling naar buiten. Hij omschrijft zichzelf als een manager die zijn werknemers wil motiveren. “Toch kan ik soms kribbig, boos of streng overkomen.” Lamé’ is niet iemand die conflicten uit de weg gaat, alhoewel hij aangeeft eerst het conflict te willen uitpraten. Lamé vindt dat hij een toegankelijk karakter heeft en makkelijk contact maakt. “Ik ben dan ook open en recht voor zijn raap.”
Visie
De RIAGG-directeur verwacht natuurlijk op de werkvloer van zijn medewerkers dat de patiënt centraal staat. “De relatie tussen hulpverlener en patiënt moet goed zijn. Onze medewerkers moeten weten hoe ze patiënten dienen te benaderen. De behandeling moet aansluiten bij de patiënten.” Lamé begeleidt zijn personeelsleden als een coördinator. Hij ondersteunt zijn medewerkers als de situatie daarom vraagt. Een rol bij hem past.
Een werknemer van de RIAGG staat volgens Lamé behoorlijk onder druk. “We beschikken over lange wachtlijsten. De vraag naar hulp is absoluut groter dan het aanbod. Al is dat ook weleens anders geweest.” Lamé ziet erop toe dat zijn medewerkers zich niet over de kop werken. “Dat heb ik gelukkig snel in de gaten.”
De grote vraag is natuurlijk: Zal de RIAGG, die negenduizend cliënten telt, zelfstandig blijven? Lamé: “We zijn momenteel een kleine instelling met 280 werknemers. De financier bepaalt of de RIAGG zelfstandig blijft. Een fusie is vooralsnog niet aan de orde. Toch sluit ik niet uit dat de RIAGG in de toekomst met een andere zorgpartner gaat samenwerken.” In 1996 liepen fusiebesprekingen met Bavo Europoort bijvoorbeeld op niets uit. Oorzaak: “We voelden ons niet prettig in de door de Bavo aangedragen structuur.”
Afbraak
Het is algemeen bekend dat er in de gezondheidszorg bezuinigd gaat worden. Lamé is niet blij met die besparingen. “Een slechte zaak voor onze cliënten. De politici breken alles af wat er door ons opgebouwd is.” De directeur voorspelt dat de overlast op straat zal toenemen. Door de bezuinigingen staan de hulpverleners en Lamé behoorlijk onder druk. “We bevinden ons dan ook in een zware hectische periode.” De eigen bijdrage die ingevoerd is kan zijn goedkeuring niet wegdragen. “Schandalig! Er worden mensen getroffen die niet zonder hulp kunnen. De politici houden daar geen rekening mee. De politiek zou dan ook eens open moeten staan voor kritische opmerkingen van hulpverleners.”
Toekomst
De 64-jarige Lamé gaat volgend seizoen met pensioen. Als ex-directeur is hij niet van plan om thuis achter de geraniums te gaan zitten. “Ik wil nog graag gaan lesgeven en me bezig houden met onderzoeken.” De bestuurder zal zich overigens niet bemoeien met de komst van een opvolger. “Daar heb ik echt geen invloed op. Intern zal de zaak door mijn collega’s worden opgelost.
