Berengedichten Koos Bijlholt

Irmlinda en ik hebben Koos Bijlholt gekend als een echte berenvriend; hij had 101 of nog meer beren verzameld in zijn woning aan de Glashaven en ze zaten echt overal op de banken en stoelen.

Aangezien Koos vaak tobde over van alles en nog wat ook vaak met goede reden begon ik met het mailen van berengedichten namens onze pluche beer Boris en vroeg ik Koos of hij daarop wilde reageren, wat hij op een heel originele wijze ook deed. Hij had er echt schik in, zij het dat, omdat ik middels ‘Boris’ allerlei kritiek uitte op zijn begeleiders zowel van de woonondersteuning als de huishoudelijke hulp, dit bij Koos wat wrevel wekte want hij wilde met iedereen een goede verstandhouding onderhouden.
Zo werd Boris een vorm van communicatie beertje tussen Koos en mij voor alles wat wij elkaar niet direct wilden zeggen.

Koos was echt een hartelijke, grappige en intelligente man die geen geheim maakte van zijn geaardheid. Hij was echt een gentleman in de letterlijke zin van het woord.
Ik hoop dat zijn berengedichten nog meer zullen vertellen aan de lezers dan ze al over hem wisten ook over zijn dichterlijk talent dat zich nu eens afwijkend van het gebruikelijke wat cliënten in de GGZ neerpennen niet zwaarmoedig uitte maar op een humoristische wijze…

Thomas Koppelaar


Berengedichtende beren staan paf
en vragen zich af
hoe is het met Boris zover gekomen
dat hij werd opgenomen
hebben wij iets vernomen van Dr Sieleknijper
er is volgens ons niemand lijper
hij is geen behandelaar
maar een berenmishandelaar
het stemt ons zeer droef
jullie contact met deze boef
hij is een wolf in schaapskleren
hij kan je nu niet meer deren
omdat je de hulp kreeg van een prof
dat is een grote bof
een echte heer
dat was de grote ommekeer
dus wensen wij jou alle goeds
en tot spoeds


wij beren willen actie
en wel harde actie
in deze slechte tijden
moeten wij ruzie vermijden
en de handen in een slaan
laat ons maar gaan
wij willen een berenvriendelijk oord
zoals dat bij beschaafde mensen hoort
ook andere landen mogen geen boeken verbranden
en geen kunst op een grote hoop
dan raken wij in de knoop
wij willen een land naar onze wens
leefbaar voor dier & mens
Boris zal zeker hieraan bijdragen
elke week zeker 7 dagen


het was een druk berenjaar
wij waren weer de sigaar,
wij werden geplaagd door ongemak
dat ondanks ons mooie pak
hoe zit het met tetterode
waar is, hij die snode
niet onze makker
die vreemde rakker
hij is nog steeds zoek
dat is andere koek
opsporing verzocht heeft geen enkel spoor
hij is dus er echt van door
dit drukt ons zeer teneer
al is het oud zeer
wij willen het vergeten
en er niet meer van weten

 

 

Permanente koppeling naar dit artikel: https://denk-raam.nl/berengedichten-koos-bijholt/

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.