Door onze redacteur Jan Bijl: Onder het motto “Beautifull Distress” wordt er tot en met 14 januari 2018 in Amsterdam een evenement georganiseerd over de emancipatie van de waanzin door middel van kunst. Een tentoonstelling van deze kunst in “De School” aan de Dr Jan van Breemenstraat 1 in Amsterdam en ook in “Nieuw Dakota” aan de Ms van Riemsdijkweg 41B in Amsterdam Noord vormde de ruggegraat van dit evenement. Een op de 3 Amsterdammers krijgt last van waanzin maar er is een taboe om hier over te praten. Negen op de 10 “waanzinnigen” krijgen dan ook nog last van vooroordelen en sociale uitsluiting. Te gek zou je zeggen. Hoe praat je op een open en onbevooroordeelde manier over je medemensen die last hebben van psychische klachten en die daarom juist begrip en medeleven zo hard nodig hebben ?
De stichting Beautiful Distress wil er toe bijdragen dit gesprek en het begrip op gang te helpen en vorm te geven. Als uniek initiatief organiseert zij daarvoor dat een kunstenaar voor 3 maanden in een psychiatrische instelling intrekt en daar kunst gaat maken op basis van wat zij daar zien, horen en meemaken. 
Zo wordt de kunstenaar een tolk voor de wereld van de waanzin en helpt je om begrip te krijgen voor wat deze mensen meemaken. Deze kunstmanifestatie is de eerste in een internationale reeks. Zie de website. Hier vind je de programma’s en de rondleidingen tijdens deze manifestatie.
Op 7 december 2017 vond er een symposion plaats in De School in het kader van deze manifestatie met lezingen en workshops. Vele kunstenaars, psychiatrische geleerden en ervaringsdeskundigen waren hier op af gekomen om hun ervaringen te delen en van elkaar te leren. Sven Unik een unieke kunstenaar uit België kwam met een lang stuk laken het podium op dat hij gebruikt had voor een mummie act. Hij was terecht gekomen in een paranoïde psychose en voelde zich opgesloten. Hij werd aan de creatieve therapie gezet en begon te tekenen. Ook deed hij mee aan een TV programma “Gek en Geniaal” waarin allerlei mensen geïnterviewd werden
Ook Thom van Duuren en Annemiek kwamen voor TV. Annemiek zit met een chronische depressie die al 13 jaar duurt. Pas na 3 maanden durfde zij dat aan Thom te vertellen. In haar omgeving werd zij als een “rare” beschouwd. Thom en Annemiek hebben samen een normale huishouding maar als Annemiek “in distress” raakt belt zij Thom op die haar dan in die psychische crisis probeert te helpen. Zij hebben meegewerkt aan een film “Het leven op zijn Kop” van de Hersenstichting. Deze film is te zien op TV in het kader van de actie van de Hersenstichting die er begrip voor wil kweken dat 1 op de 4 mensen last krijgt van een of andere “hersenaandoening” Veel therapieën zijn eerder schadelijk dan genezend door de vele bijwerkingen die weer met andere medicijnen verholpen moeten worden. Positieve persoonlijke hulp is vaak veel effectiever. En je eigen leven vorm geven met alle problemen die je hebt is de beste therapie. Thom vergeleek deze levenskunst met het zeilen in een boot op de oceaan. Je moet actief en betrokken zijn om die zeilkunst te leren. In een roeiboot zou je omkomen als de storm opsteekt. En in een cruiseschip ga je als in een inrichting: de bemanning en het personeel bepalen je leven en waar je terecht komt. Kies voor je eigen zeilboot en leer leven !
Kortom, Kunst is de hoogste vorm van hoop en levenskunst de beste kunst. Maar creativiteit helpt je door de tijd en leert je leven en je zelf in vorm weergeven. Na een tweede bezoek aan de kunstmanifestatie in Rotterdam om het werk in “Nieuw Dakota” te zien volgt het tweede deel van deze rapportage. Jan Bijl
