Angstaanvallen

Een angstaanval: zweten, hartkloppingen, trillen, hyperventileren, bloed dat naar je hoofd stijgt, vreselijke gedachten. Geen wonder dat je alles doet om dit niet nog een keer mee te maken. Een angstaanval is als een uitbarsting van een vulkaan, die met angstlava alles in de vallei wil verbranden. Niet raar ook dat je voor lava vlucht.

Na een aantal angstaanvallen ga je steeds meer elke heuvel op je pad als een mogelijke vulkaan zien, waar je liever niet naartoe loopt, die je gaat vermijden. Zo wordt je wereld steeds kleiner en kom je op gegeven moment nergens meer.

Andere mensen zien heuvels, geen vulkanen, en doen lacherig of geërgerd over jouw vrees voor de lava. Des te meer reden om heuvels te mijden.

Je wereld wordt zo een systeem van vulkanen, dat je leven beheerst, een schrikbewind. Achter elke straathoek wacht een vulkaan, uitbarstingen achtervolgen je tot in je dromen, totdat het lijkt of de lava in je aderen zelf stroomt. Zo word je zelf de vulkaan en barst uit, hoe klein de aanleiding ook is. De cyclus begint opnieuw, in kracht toegenomen.

Er bestaan therapieën  die je beter om leren gaan met angsten en angstaanvallen. Sommige mensen hebben er structureel baat bij, anderen niet. Vulkanen laten zich lastig doven.