De kapel van Het Klooster Oude Noorden in Rotterdam was zeer goed gevuld toen Jacobine Geel, voorzitter van GGZ Nederland, de bijeenkomst opende. Bij binnenkomst kon iedereen een Emotionele Barometer invullen. De vraag was : alles goed? De antwoorden konden op een kaartje geschreven worden. Jacobine Geel vroeg mensen in de zaal naar hun reacties: “Moe, maar tevreden”, “Ik ben op de goede weg, maar kom alleen hier en daar wat files tegen”,klonk het.
Alles Goed film
Na een korte introductie door Allard de Witte en Rianne Spit, die het project hebben opgezet en vormgegeven, was het tijd om de Alles Goed film voor het eerst aan publiek te vertonen. Er klonken mooie reacties in de zaal. Soms viel het stil, soms werd er gelachen. De deelnemers aan de gesprekken die de basis vormen voor de film, neven Elwin en Etrich, moeder Nicole (vandaag zonder haar dochter Nikki), en echtpaar Jaime en Peur, werden onder luid applaus op het podium onthaald. Etrich gaf aan nooit eerder zo’n gesprek te hebben gevoerd over de depressies van zijn neef Elwin. Sinds het gesprek gaat hij vaker mee naar evenementen waar Elwin spreekt. “Dan pink ik soms wel een traantje weg”.
Jaime en Peur hebben moeten leren praten over Jaime’s depressies. Peur gaf eerlijk toe dat hij vroeger dacht”Ga even lekker naar het strand, je hoofd leeg waaien”. Door er samen veel over de praten, en zich in te lezen, wordt het voor hen beiden makkelijker om met de depressies om te gaan. Jaime benadrukte hoe belangrijk het is dat er open wordt gesproken over depressie, omdat ze nog steeds merkt hoe weinig mensen er eigenlijk van begrijpen. Nicole zei altijd”als ik maar iemand kan helpen met mijn verhaal, is het al de moeite waard geweest om het te delen”. Nadat ze de eerste fragmenten van het gesprek had gedeeld via Facebook, werd ze overspoeld met reacties. Van mensen die ze jarenlang niet had gesproken tot wildvreemden die haar om raad vroegen. “Nu blijkt dat ik heel veel meer mensen kan helpen”.
Empathie & kwetsbaarheid
Erwin van Huigenbosch, verpleegkundige bij Astare en ervaringsdeskundige, deed een krachtige oproep tot empathie en kwetsbaarheid. Zijn verhaal maakte merkbaar veel indruk. Toen hij zelf in behandeling kwam dacht hij: “ik heb het meest aan de anderen in de wachtkamer. Die contacten waren waardevoller dan de hulpverlening. “Omdat bij professionele hulpverlening wordt gehamerd op professionele distantie, durven hulpverleners zich niet kwetsbaar op te stellen. Zo ontstaat een steriele psychiatrie, terwijl empathie en kwetsbaarheid de essentie van het vak van hulpverlener zijn”.
Ook dichter en ervaringsdeskundige Frederike Kossmann kreeg de zaal stil met de drie gedichten die ze voordroeg voordat de workshops begonnen.
Workshops
In de vijf workshops werd verder gepraat over de inzet van ervaringsverhalen bij preventie, therapie, medicatie, lotgenotencontact, en in online communicatie. Er werden mooie suggesties besproken, velen gaven achteraf aan dat ze graag langer hadden willen doorpraten. Na de workshops verzamelde iedereen weer in de kapelzaal, waar de workshopleiders op het podium werden uitgenodigd om kort toe te lichten wat ze in hun groep besproken hadden. Het viel op dat in vrijwel alle groepen het belang van naasten naar voren kwam. Voor preventie bleek deze groep zelfs het allerbelangrijkste te zijn. De behoefte aan contact blijkt groot, menselijke verbinding die iemand uit de verschrikkelijke eenzaamheid kan tillen waar je ten gevolge van depressie ten prooi aan kan vallen. Maar dat contact kan zo ontzettend moeilijk zijn om tot stand te brengen. Kaartjes met vragen, zoals die in de Alles Goed film worden gebruikt, werden in alle workshops gezien als een nuttig handvat om een gesprek aan te gaan.
Het belang van het delen van ervaringen kwam ook in vrijwel alle workshops naar voren. Marloes Leezer van de DSM-meisjes benadrukte dat het echt effect heeft als meer mensen juist op socale media open zijn over hun psychische problemen. Ook ervaringsverhalen over medicatie bleken nuttig en relevant. Voor psychiater Christiaan Vinkers was de bijeenkomst wat dat betreft een eye-opener. “Het gaat nu weer over de mens achter de medicatie”
Psycholoog en Howie the Harp student Said Kadrouch zat de workshop over therapie voor, waar ze discussieerden over de vraag: wanneer is iemand een ervaringsdeskundige? Moet je daar een opleiding voor gevolgd hebben, zoals die bij Howie the Harp? Of ben je al een ervaringsdeskundige als je jouw eigen ervaringen inzet om anderen te helpen? Said zegt zich volledig aan te sluiten bij spreker Erwin van Huigenbosch: “het gaat uiteindelijk om het durven tonen van kwetsbaarheid”. En laat nou net dat woord deze dag samenvatten.
Redactielid Jan Bijl nam deel aan een workshop en verteld; “Mijn motief om voor de workshop “Preventie” te kiezen was vooral omdat ik bezig ben met de sociale acceptatie van mensen met psychische klachten zoals in dit geval depressiviteit. Mijn insteek is dat vooral lotgenotencontact preventief kan werken: praat er over, hoor hoe anderen met depressieve gevoelens worstelen en krijg zo meer begrip voor je zelf zodat je beter met sombere gedachten en met een negatief zelfbeeld kunt omgaan. Maar ook in de maatschappij kan meer bekendheid met depressiviteit preventief werken omdat men dan makkelijker en met meer begrip met sombere medeburgers weet om te gaan zodat die zich gesteund en begrepen voelen en daardoor met meer zelfvertrouwen in het leven weten te staan. Nu heeft de omgeving vaak angst voor de confrontatie met de depressieve medemens en vermijdt het contact en versterkt zo het isolement van de somberling.
De werkgroep ging echter vooral over preventie van zelfmoord, de uiterste consequentie van een gebrek aan zelfvertrouwen en een negatief wereldbeeld. Dit was vooral omdat de werkgroep geleid werd door Frederique die werkt bij Stichting 113 die de telefoonlijn 0900-113 in de lucht houdt voor zelfmoordpreventie. Via deze lijn kunnen mensen anoniem een gesprek hebben en hulp vragen. Dank zij vele vrijwilligers is deze crisislijn 24 uur per dag en 7 dagen in de week bereikbaar. Ook via Facebook en de website www.113.nl zijn zij bereikbaar. Evenzo via LinkedIn, YouTube en Twitter. Denk je aan aan zelfmoord? Neem contact op met 113. Crisislijn 24/7 open, therapie met een psycholoog of doe de zelfhulpcursus. Anoniem en vertrouwelijk.
Behalve de Crisislijn is er ook de mogelijkheid voor chatten via de website , om te overleggen met een psycholoog en ook om een traject te starten voor gratis en anonieme therapie met 1 van de psychologen die voor stichting 113 werken. Tenslotte kun je ook zelfstandig aan de slag en met een gratis online zelfhulpcursus starten. Ook in de Turkse taal biedt de website hulp.. Bewust is gekozen voor het harde woord zelfmoord. Want wie gaat zoeken op het internet voor hulp zoekt niet met een verzachtende term als suïcide, zelfdoding of euthanasie maar in wanhoop maar een woord in gedachte. Preventie kan dus een brede maatschappelijke inhoud hebben, maar in geval van nood, bel 112 of 113!”, aldus Jan Bijl
Bron: Allesgoed.org
