Op zo’n 60 plaatsen in Nederland werd ter gelegenheid van deze internationale dag voor de dak- en thuislozen op donderdag 10 oktober een huiskamer neergezet, maar dan zonder dak er boven. Zo ook in Rotterdam op het Schouwburgplein, achter de Pauluskerk. Onder andere organisaties zoals het Basisberaad Rotterdam en het Leger des Heils werkten daar aan mee. En ook de studenten van de Willem de Kooning Academie daar om de hoek gaven een artistieke bijdrage aan het evenement. Een kringloopcentrum leverde gezellig meubilair voor deze openlucht huiskamer.
Warme maaltijd en muziek
Het regent niet, dus het wordt ook echt gezellig. En zelfs behoorlijk druk toen er aan het einde van de middag een smakelijke warme maaltijd wordt opgediend. Daar wordt door daklozen, thuislozen en ook mensen met een huis samen fijn gegeten. Met na afloop volop fijne muziek onder het afdak rond een houtvuur in het midden dat Xavier de hele middag brandend had gehouden.
Dakloosheid een woonprobleem
Maar er is ook een zeepkist en daar wordt door verschillende mensen opgeklommen om de menigte toe te spreken. Allereerst dominee Martijn van Leerdam van de Pauluskerk die in vol ornaat op de kist klimt. hij vertelt dat dakloosheid vooral een woonprobleem is: een tekort aan huizen in Nederland. Daklozen worden vaak geframet als zielige stakkers die verslaafd zijn en psychische hulp nodig hebben. Dit is echter maar een kleine minderheid van de mensen zonder dak en die problemen ontstaan vaak door de langdurige dakloosheid. Het motto is dan ook: “Eerst een huis”. Daarna kan je aan financiële, sociale of psychische problemen gaan werken door ook daar bij hulp te bieden. In New York zorgen de daklozen zelf voor “Housing First” door fondsen te werven, een woontoren te kopen en er de daklozen in onder te brengen. In Nederland heeft de daklozenfederatie uit verschillende steden de actie “Samen Thuis 2030” opgezet om ook hier in Nederland een einde te maken aan het probleem van dakloosheid, het woonprobleem!
Eerste dakloze: Jacob
Dominee Martijn vertelt ook drie verhalen over daklozen. Één heette Jacob, een jonge dakloze man die zwierf in de rimboe en alleen maar een steen had om zijn hoofd ’s nachts op te leggen als hij wilde slapen. Dat was zo’n 3000 jaar geleden en hij kreeg daar een droom van een lange ladder die uit de hemel naar beneden kwam vol met Engelen. Toen hij wakker werd begreep hij dat het een heilige plaats was en hij besloot daar een huis te gaan bouwen om er te wonen.
Dam in de Rotte
Het tweede verhaal is over vissers die aan de Rotte woonden en samen besloten om een dam te bouwen op een groot schip dwars over het riviertje zodat ze daar een haven hadden voor hun schepen en er huizen konden bouwen om in te wonen. Dat was in het jaar 1270 en zo werd onze stad Rotterdam gesticht.
Overleden in Delfshaven
Het derde verhaal is over Adam, een dakloze man van 36 jaar uit Polen die in Delfshaven in het park in een tent sliep. Maar na een week werd hij dood in zijn tent gevonden. Met een bloem en een kaars en een herdenkingsdienst heeft de dominee met vrienden van Adam hem herdacht. En Adam is helaas niet de enige dode dakloze die recent in Rotterdam buiten zonder dak is gevonden.
Afschaffen Bed-Bad-Brood regeling
Ook Laila klimt op de zeepkist. Zij is dakloos geweest. ‘De straat is een monster’, vertelt zij. Zij heeft geslapen onder een brug en was altijd bang voor de politie. Zij vindt het fout dat deze regering de ‘bed – bad – brood regeling’ heeft afgeschaft die daklozen een slaapplaats geeft, eten en een plek om zich te wassen, het minimum dat een mens nodig heeft. De rijke stad Rotterdam weigert dit nu te gaan betalen, terwijl Den Haag, Amsterdam en Utrecht bijvoorbeeld wel voor hun daklozen zorgen.
Dakloos door woningbrand
Ook Helena vertelt dat zij door een woningbrand dakloos was geworden. Een huisjesmelker in Charlois had de woning van Helena slecht onderhouden en zo kon de brand ontstaan. Zij wordt nu opgevangen door het Leger des Heils in het William Booth huis aan de Coolhaven. Er worden daar wel 37 dakloze vrouwen opgevangen. Maar Helena heeft geen prioriteit voor een nieuwe woning.
Eigen huis: zorg voor woningen
Kortom: samen thuis in eigen huis in 2030. Als de overheid steeds minder voor ons doet en ook de gemeenteraad van Rotterdam harteloos blijft moeten we zelf voor een dak boven ons hoofd gaan zorgen, In Den Haag is het Haga Ziekenhuis niet afgebroken maar wordt omgebouwd tot appartementencomplex, een goed voorbeeld wat hopelijk in Rotterdam navolging vindt.
Jan Bijl
