Voordat ik op het echte inspreken kom, wil ik nog even kwijt dat wij onaangenaam verrast werden dat dit onderwerp vandaag zo behandeld wordt. In eerste aanleg zou het rapport behandeld worden vóór het zomerreces. Alle begrip ervoor dat dit niet gelukt is, gezien de collegevorming en de nieuwe samenstelling van de Commissie. Nu werd afgelopen vrijdag pas gepubliceerd dat de behandeling vandaag plaats ging vinden. Als gevolg hiervan konden enkele mensen die hier graag gestaan hadden hun agenda niet meer vrijmaken en was het voor ons niet mogelijk om ze te bereiken voor het inspreken waarvoor ze wel interesse getoond hadden. Mensen die al geruime tijd noodgedwongen “buitenslapen” bij gebrek aan capaciteit aan bedden hadden u hier graag vandaag over gesproken; zo ook over de gevolgen die dit gemis aan voldoende opvang voor hen persoonlijk heeft. Een gemiste kans voor de raadsleden.
Eens in de 3 maanden organiseren wij een kapstokoverleg. Helaas missen wij hier nog steeds enkele politieke fracties die ‘laten bij het kapstokoverleg verstek gaan. Bij deze wil ik ze oproepen om hier volgende keer ook bij aan te sluiten, zodat ze de signalen rechtstreeks van de doelgroep kunnen ontvangen.
Zoals later in de dag ook besproken gaat worden, is afdeling beleid druk bezig met de herziening en uitbreiding van de opvang in Rotterdam.
Door allerlei regelgeving (bestemmingsplannen, etc.) is de noodzakelijk opvang helaas nog niet gerealiseerd. Vorig jaar is de motie Borgen van Groen Links met grote meerderheid aangenomen. Helaas is bijna een jaar later nog weinig extra opvang gerealiseerd. Geen opvang betekent voor de mensen ook dat er weinig of geen vordering gemaakt wordt met een traject. Dit heeft zowel nadelen voor de cliënt: Hij blijft langer in een problematische situatie waardoor zijn problemen toenemen en het leed langer duurt; alsook voor de gemeenschap: De uiteindelijke kosten van rehabilitatie worden steeds hoger. Graag zouden wij dan ook zien dat de raad zijn bevoegdheden aanwendt om het openen van meer locaties te bespoedigen.
Voorts wil ik erop wijzen dat het najaar weer begint met stevige plensbuien en stormen. In het verleden is er een motie van D66 met betrekking tot slecht weer aangenomen. In de praktijk is het op zulke korte termijnen (dit weer is vaak daags van te voren pas bekend) niet te realiseren. Beleid geeft aan dat opvang in een sportzaal of dergelijke niet aan de veiligheidseisen voldoet dus dat een sporthal open gooien geen optie is. Wij zijn van menig dat dit nog altijd beter is dan buiten onder de boom te slapen en vragen de raad dan ook hier een oplossing voor aan te dragen.
Het opvangprobleem is een duidelijk verhaal van te weinig capaciteit dit mede als gevolg van trage doorstroming. Wij zouden dan ook graag zien dat de gemeente ook gebruik maakt van alternatieve aanbieders.
(Zoals in Amsterdam bijvoorbeeld gebeurt door daklozen bij mensen kamers te laten huren en dit te faciliteren in plaats van tegen te werken via de voordeurdelers-korting.
Ook zijn wij van mening dat er eigenlijk geen gezinnen uitgezet dienen te worden. Dit lijdt tot traumatische ervaringen bij ouders maar nog veel erger bij kinderen, die onthecht raken, vrienden kwijtraken en hun vertrouwde omgeving kwijtraken. Graag zouden wij dan ook zien dat de kosten van de huurachterstanden door de gemeente geleend worden en dat de mensen bewindvoering krijgen. Té vaak zien we nog, dat er geen MPH / wijkteams voor een huisuitzetting geïntervenieerd hebben. De vrijgekomen opvang kan dan voor een andere doelgroep aangewend worden. Twee vliegen in één klap.
Oké, nog twee kleine puntjes wil ik benoemen en dat is de bejegening en het inlevingsvermogen.
Een klein voorbeeld:
Een cliënt van mij werd uit huis gezet. Daags daarvoor kwamen twee dames van het wijkteam. De uitzetting was van een van de kubuswoningen. Terwijl mijn cliënte in zak en as zat. Waren de dames van het wijkteam in gesprek met elkaar; “Goh”, zei de ene, “Wel leuk zo’n kubuswoning, maar ík zou hier niet kunnen wonen, en jij?”
Wellicht zou de inzet van ervaringsdeskundigen in wijkteams en wijkloketten dan wel een training van ambtenaren door ervaringsdeskundigen een oplossing zijn voor de vaak onheuse manier waarop mensen zich bejegend voelen.
Frank van der Schee, Straatadvocaat te Rotterdam
mail: basisberaad@zorgbelang-zuidholland.nl
Straatadvocaten Rotterdam zijn Belangenbehartigers voor mensen die dakloos zijn (geweest) of dreigen te worden.
Noot van de redactie:
Het betreft hier de publicatie van een echt verhaal en de brief is ook zo verzonden aan de raad d.d. september 2018
