Sigrid Kaag ging naar Suriname. Daar sprong zij meteen op de tafel en zei: “Slavernijverleden ? Denk maar niet dat wij daar spijt van hebben want dat heeft ons in Holland schatrijk gemaakt! En dat zien wij als neoliberale politici natuurlijk graag!” Jammer dat er net als in Qatar wel eens een ongelukje gebeurde. In dat land waar twee en een half miljoen buitenlandse slaven die een half miljoen slavenhouders moeten helpen. Ook om voor het WK voetbal die zeven grote stadions te bouwen is er wel eens eentje van de steigers gevallen. Zo kreeg ook in Suriname en in onze andere koloniën wel eens iemand een hartaanval onder het werk. Ook moesten die stoute slaven die wegliepen natuurlijk gevangen en gestraft worden. Maar bedenk eens dat door onze nijvere Hollandse handelsgeest er nu een grote groep Afrikaanse bevolking in Noord en Zuid Amerika is komen wonen! Dat was ze op eigen kracht nooit gelukt want zo ondernemend is Afrika niet!
Nepnieuws: kern van waarheid?!
Tot zover het nepnieuws waarin altijd wel een kern van waarheid schuilt. Reggie Baaij, begaafd historicus en schrijver, heeft uitgezocht dat ook in ons Nederlandsch Oost Indië waar de VOC (Verenigde Oost-Indische Compagnie), zeer gewaardeerd door professor Balkenende, nog veel meer slaven heeft verhandeld dan dat de WIC (West-Indische Compagnie) ooit uit Afrika naar de west heeft getransporteerd. Scheepsladingen vol Baliërs werden naar China en Japan gebracht om daar verkocht te worden.
Nederlandse groothandel
Nederland als groothandelsland was ook in de slavenhandel verantwoordelijk voor de groothandel in mensen. In Afrika vormden de Arabieren de tussenhandel. Die kwamen met hun karavanen via de Sahara en de Sahel naar west Afrika. Daar kochten ze bij de plaatselijke leveranciers mensen op om ze naar Elmina in Ghana of naar Goree in Senegal te brengen om ze daar aan de Hollanders te verkopen voor export naar America.
De plaatselijke leveranciers gingen op jacht om mensen uit een dorp in de buurt te vangen voor de verkoop. De plaatselijke heersers, de Oba’s hadden door de toenemende vraag goede reden om andere volken aan te vallen en alle niet gedode tegenstanders die zij niet zelf als slaaf konden gebruiken weer door te verkopen aan de Arabische tussenhandelaars.
Spijt
Mark Rutte heeft spijt, grenzend aan berouw over dat slavernijverleden. Later kreeg hij meer begrip en inzicht en nam dat berouw vastere vorm aan in zijn visieloze brein. Nu heeft hij er een officiële verklaring over gegeven als onze Minister President waar zelfs Koning Willem Alexander op heeft ingehaakt bij zijn Kerst toespraak.
Als we nu nog de Keti Koti als nationale feestdag van de afschaffing van de slavernij instellen zijn we weer een eind verder op weg.
