Sinaasappel gestolen? Ongekend onrecht!

Wij kennen iemand die in 1996 al vier weken niet had gegeten. Toen hij langs een winkel kwam pakte zijn hand een sinaasappel uit een volle bak om zijn honger te stillen. Bisschop Muskens had in die tijd weliswaar gezegd dat volgens een oude regel uit de katholieke moraal leer iemand die honger heeft best een brood mag stelen maar voor onze vriend liep het anders af. Hij werd gearresteerd, verhoord en vastgezet in een GGZ instelling.

Maar hoe kon die honger ontstaan? Onze vriend was door een uitzendbureau bij een installatiebedrijf in de bouw te werk gesteld als elektromonteur. Helaas waren zowel het uitzendbureau als het installatiebedrijf onbetrouwbaar en malafide bezig. De man kreeg geen geld kreeg voor het werk dat hij had gedaan. Toen hij naar de sociale dienst ging voor hulp, weigerde deze hem een uitkering te geven. En gaf het advies om maar te gaan solliciteren naar een ander baantje. Maar dat lukte niet. Zodoende had hij vier weken niet gegeten. Hij  kwam uiteindelijk in de GGZ terecht.

In die instelling vond vervolgens de rechtszaak plaats rond zijn vergrijp, de diefstal van een sinaasappel. De rechter hoorde het verhaal van hem. Ook omdat de wijkagent een positief oordeel over hem had, besloot de rechter dat de man geen gevaar voor zijn omgeving vormde. Alleen in honger en wanhoop had hij de sinaasappel gepakt. In mei 1997 werd hij vervolgens uit de instelling ontslagen.