Ver van huis – interview met Yowhans

‘Hoe zou het zijn?’ vraag ik me af. Het land verlaten waar je bent opgegroeid voor een land met extreem verschillende normen en waarden. Ik zou het moeilijk vinden. Ik wil er graag meer over weten en ga op onderzoek uit. Daarom sprak ik Yowhans. Een positieve en vriendelijke jongen die vanwege de dictatuur in Eritrea twee jaar geleden naar Nederland kwam. Ik wil meer weten over zijn ervaring en hoe hij kijkt naar Nederland en de zorginstellingen. 

Laten we maar meteen met de deur in huis vallen: Wie is Yowhans? 

‘Ik ben een jongen van 20 jaar die in 2017 tijdens de kerst naar Nederland is gekomen. Ik ben een familieman. Een jongen die heel veel van zijn familie houdt.’

Wat is de reden dat je besloot om naar Nederland te komen? 

‘Het was niet echt een beslissing. In Eritrea heb je met veel dictatuur te maken. Tot je twaalfde ga je naar school en daarna moet je een test doen. Slaag je niet voor de test, dan moet je het leger in. Dat was iets wat ik totaal niet wilde. Vandaar dat we hebben besloten om hierheen te komen.’

Kan je wat moois vertellen over Eritrea? 

‘Jazeker. Wat ik mooi vind aan Eritrea is de cultuur, de tradities en de familierelaties. Het is iets moois. Die samenhorigheid.’

Wat vind je minder mooi aan Eritrea?

‘De dictatuur. Ik vind dat je niemand mag dwingen om het leger in te gaan. Ik hou niet van oorlog. Zo een persoon ben ik niet.’

Hoe was je jeugd? 

‘Goed. Ik ben opgegroeid in een gelukkig gezin. Ik ging naar school en had niet veel zorgen aan mijn hoofd. We waren niet rijk maar zeker ook niet arm. Ik kwam niet echt iets te kort.’ 

Wat waren je bedenkingen over Nederland voor dat je hier naar toe kwam? 

‘Ik zag kansen. Kansen die ik in Eritrea niet had. Ik dacht om te gaan studeren en echt iets van mijn leven te maken.’

“Ik vind dat je niemand mag dwingen om het leger in te gaan.

Ik hou niet van oorlog. Zo een persoon ben ik niet.”

  • – Yowhans

Zijn je bedenkingen over Nederland nog steeds hetzelfde?

‘Niet echt. Ik vind het nog steeds moeilijk. Om een baan te hebben of een cursus te volgen moet ik de Nederlandse taal voldoende kennen. Daar heb ik nog wel moeite mee. Ik volg nu een inburgeringscursus. Het gaat me goed af.’

Wat vind je mooi aan Nederland? 

‘Heel veel dingen: Ik hou van de mensen, de cultuur en dat alles zo geregeld en gestructureerd is. Ik heb ook niet het gevoel dat er gediscrimineerd wordt, in mijn land lijkt het erger. Daar wordt er vooral gediscrimineerd over vermogen.  Hier wordt dat minder gedaan.’ 

Je woont nu in een instelling voor beschermd wonen. Kan je me vertellen hoe dat is gekomen? 

‘Ik heb persoonlijke problemen die ik moet oplossen. Om mijzelf te ontwikkelen en te verbeteren is het het beste om intensieve begeleiding te krijgen. Ik vind de instelling waar ik zit echt goed. Ik heb het gevoel dat ze zich echt voor mij inzetten en mij oprecht proberen te helpen.’

Waar zie je jezelf over vijf jaar? 

‘Ik zie mijzelf dan als een succesvol persoon. Graag zou ik timmerman willen worden. Maar daar moet je een plan voor hebben. Ik ben stapje voor stapje bezig om dat plan werkelijkheid te maken. Mijn grootste motivatie is te zorgen dat ik later geen financiële problemen meer heb.’

Ik wil je heel erg bedanken voor het interview. Het valt me op dat je een optimistische jongen bent. Ik wens je heel veel succes in de toekomst.

‘Bedankt!’

Ik vond het een genoegen om Yowhans te interviewen. Hij wil echt iets betekenen en met de juiste begeleiding zal het zeker goed komen met hem.

Permanente koppeling naar dit artikel: https://denk-raam.nl/vervanhuis-yowhans/

1 reactie

  1. Mooie start, M. !

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.